من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم

                                                    چشم بیمار تورا دیدم و بیمار شدم

فارغ از خودشدم وکوس «انا الحق»بزدم

                                                    همچو منصور خریدار سردار شدم

غم دلدارفکنده است به جانم شرری

                                                   که به جان آمدم شهره بازارشدم

درمیخانه گشایید به رویم شب وروز

                                                  که من ازمسجدوازمدرسه بیزارشدم

جامه زهد و ریا کندم و بر تن کردم

                                                 خرقه پیر خراباتی وهوشیار شدم

واعظ شهر که ازپند خود آزارم داد

                                                 به دم رندمی آلوده مددکار شدم

بگذارید که از میکده یادی بکنم

                                                 من که از دست بت میکده بیدار شدم